dinsdag 12 juni 2012

De fatale afloop van het Stones-concert in West-Berlijn



West-Berlijn, 15 september 1965: The Rolling Stones brachten voor het eerst een bezoek aan West-Berlijn. De rock-‘n-rollband had net haar nieuwste album Out of our Heads uitgebracht met daarop de hit “(I Can’t Get No) Satisfaction”. Mick Jagger reageerde in 1995 als volgt over het meest bekende nummer van de Stones: 
"It was the song that really made the Rolling Stones, changed us from just another band into a huge, monster band. You always need one song."

Berliner Waldbühne
De Stones traden op in de Berliner Waldbühne, een openluchtpodium in West-Berlijn. Dit podium werd gebouwd in 1936 en werd gebruikt voor onder andere de Olympische Spelen. In deze eerste jaren van gebruikname droeg het podium de naam Dietrich-Eckart-Freilichtbühne, vernoemd naar Dietrich Eckart, een vroege aanhanger van Adolf Hitler en zijn nationaal-socialistische ideeën. Na de Tweede Wereldoorlog  kreeg het podium haar huidige naam, de Waldbühne, en werd het een Freiluftkino (openluchtbioscoop). Vanaf de jaren ’60 veranderde de Waldbühne wederom van functie: vanaf 1961 werden er alleen nog maar rockconcerten gegeven.

Het concert van de Stones in de Waldbühne werd een historische gebeurtenis. Na het optreden braken er rellen uit onder de duizenden Stones-fans, omdat het concert volgens hen te kort had geduurd. De Waldbühne werd verwoest, er werd gevochten met de politie (die in groten getale aanwezig was), die als reactie hierop de rebellerende fans met waterkanonnen bespoten. Tevens werden S-Bahn treinen vernield. De totale materiële schade bedroeg meer dan 400.000 DM.  De Waldbühne werd pas zeven jaar later hersteld en in 1981 werd het openluchtpodium weer in gebruik genomen.
DDR & Beat-Musik 
In de DDR werden de rellen heftig bekritiseerd. Het Stones-incident zorgde voor een toenemende bezorgdheid bij de DDR-leiders. Ze vreesden de invloed van ‘Beat-Musik’ op de DDR-jeugd. De beroemde woorden van DDR-leider Walter Ulbricht over de slechte invloeden vanuit het Westen waren de volgende: 
“Ist es denn wirklich so, dass wir jeden Dreck, der vom Westen kommt, nu kopieren müssen? Ich denke, Genossen, mit der Monotonie des Je-Je-Je, und wie das alles heißt, ja, sollte man doch Schluss machen.”
 Ulbricht pleitte voor een eigen Jugendkultur in de DDR. 


Hieronder is een filmfragment te zien van een verslag van het Stones-concert, waarbij er ook beelden getoond worden van de verwoeste Waldbühne na afloop van de rellen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten